Don Poldermans

We zijn er bijna … Nog even en dan kunnen we een aantal generieke conclusies formuleren.

Het laatste  gevalletje van fraude in het nieuws was dat van Prof. Dr. Poldermans. Poldermans studeerde geneeskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Daarna werd hij opgeleid tot internist . Hij volgde een vervolgopleiding op de afdeling Medische Microbiologie van het Dijkzigt ziekenhuis. Sinds 1990 was hij staflid van de afdeling Chirurgie van het Erasmus Medisch Centrum. Hij promoveerde in 1994 op het proefschrift ‘Dobutamine Stress Echocardiografie’. In 2004 werd hij benoemd tot bijzonder hoogleraar perioperative cardiale zorg aan het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. Hij was promotor van 15 dissertaties. Daarnaast was Poldermans ook werkzaam bij Ziekenhuis Leyenburg in Den Haag.

Poldermans publiceerde er flink op los! In de 17 jaar na zijn promotie schreef Poldermans ongeveer 500 bijdragen, met een lange termijn gemiddelde van bijna 30 publicaties per jaar. Zijn publicatiedrift nam zelfs stevig toe met de jaren. In 2011 zette hij 27 publicaties op zijn naam, in 2010 zelfs 48 en in 2009 schreef Poldermans 45 publicaties, waarvan 4 als eerste auteur. Dat betekent een gemiddelde van 40 publicaties per jaar gedurende de laatste 3 jaar!

In juni 2011 werd hij op non-actief gesteld en in november 2011 ontslagen nadat bleek dat een onderzoek dat werd geleid door Poldermans niet uitgevoerd werd volgens geldende wetenschappelijke normen.

De rapportage van de onderzoekscommissie Wetenschappelijke Integriteit Erasmus Medisch Centrum is niet mals. De commissie stelt dat de ongestructureerde werkwijze in veel gevallen er toe leidde dat de controle op de juistheid van de op basis van de verzamelde data getrokken conclusies niet goed mogelijk is. De gerapporteerde inconsistenties hebben tot diverse serieuze fouten en protocolschendingen geleid. De Commissie kwalificeert deze werkwijze als datafabricage. Ook het insturen van abstracts op basis van onbetrouwbare gegevens kwalificeert de Commissie als wetenschappelijk wangedrag. Op de webpagina van het EO programma het 5e uur vindt u een uitgebreidere samenvatting van de bevindingen van de commissie.

Poldermans houdt vol dat er geen opzet in het spel is geweest, maar geeft toe dat hij als ervaren onderzoeker zorgvuldiger had moeten optreden.

Jacobus Lubsen, emeritus hoogleraar Klinische Epidemiologie aan het Erasmus Medisch Centrum schreef een zeer interessant stuk in ‘Opinie & Debat’ van NRC Handelsblad. Lubsen benadrukt dat de 500 publicaties in veelal toonaangevende medische tijdschriften alle betrokkenen voor een gigantisch probleem stelt. Lubsen wijst op een specifieke publicatie die in een zogenaamd meta-onderzoek is meegenomen en waaraan in 2005 al gerefereerd werd als “to good to be true.” Hij bediscussieert ook het geringe effect van peer reviewing, en bepleit een cultuur van open databases van onderzoeksresultaten. Helaas heb ik geen link naar het Opinie & Debat stuk, maar blog de Leugen heeft het stuk bijna integraal overgenomen.

Het is interessant om te lezen op sommige blogs hoe het frauderen van Poldermans ervaren wordt.

Van Elsevier neem ik de bijdragen, inclusief eventuele spelfouten, van Ikbaalervan, Werf en Novoplast over :

Ikbaalervan stelt: “De hoger opgeleide aristocraten laten zich weer eens van de goeie kant zien. En natuurlijk zijn er gelijk hoopjes ‘geleerden’ te vinden die willen laten weten dat het hier slechts om een ‘paar’ afvallige gaat.

Bedoelt wordt natuurlijk dat wat we lezen, zien en horen slechts het topje van de ijsberg is.

Zodra je een bepaalde positie bereikt hebt schijn je te moeten denken dat je met alles weg kan komen. De jacht op geld, status en macht veroorloofd dan schijnbaar alles?!

Maar wat willen we dan ook, met linkse bastions als universiteiten e.d.?”

Werf ziet een link met de klimaatwetenschappers:” Wanneer is het de beurt aan al die klimaatwetenschappers? De kosten waarmee zij (en de politiek) de maatschappij opzadelen door onbewezen theorieën, gesjoemel met data, bangmakerij, lopen inmiddels in de tientallen miljarden. Vergeleken hiermee is een affaire Stapel/Polder slechts kinderspel.”

Novoplast voelt zich gesterkt in zijn gevoel voor rechtvaardigheid:”Weer een over het paard getilde ‘wetenschapper’ met riant salaris die denkt dat ie overal mee wegkomt. Dergelijke figuren kunnen tientaller jaren zich wentelen in goed betaalde baantjes, frauderen bij het leven en zorgen goed voor zich zelf. Goed dat we er weer een te pakken hebben.”

Van het blog “de Leugen” neem ik de bijdrage van TheCarcass over.

Ook TheCarcass hoopt dat het recht zijn weg zal vinden:” ik hoop dat hij alles kwijtraakt qau werk en wat eromheen hangt en dat ze hem een flinke boete geven want meneer zal wel een hoop geld eraan verdient hebben en dat mag hij vind ik allemaal terugbetalen

en dan zeggen : ik deed het niet met opzet …. wat een kolder man meneer polderman

ben blij dat dokters etc langzaam niet meer elkaars hand boven het hoofd houden

je hoort mensen te genezen en niet voor te liegen dan ga werken als oplichter of als dief

meneer kolderman , bedankt dat uw ook laat zien dat de geneeskunde 1 grote mafia praktijk is om alleen zelf er beter van te worden”