Een paar weken geleden werd op het blog van Bart Verheggen een interessante discussie gestart door Hans Custers. Hans Labohm, econoom en zelfbenoemd klimaatscepticus, had een stukje geschreven over de vermeende afwezigheid van de tropische hot spot. Dit is een convectief transportmechanisme dat warme lucht naar grote hoogten transporteert alwaar, o.m. door straling, energieverlies plaats vindt. Een discussie breekt los van in totaal 285 reacties (still counting).
Ik ga hier niet in detail de discussie herhalen. U kunt immers alles nalezen op het blog. Maar ik wil hier vier zaken benoemen.
Ten eerste:
Hans Labohm probeert de discussie alle kanten op te trekken, naar Michael Mann en Ben Santer, naar de economische impact van klimaatbeleid, naar de wetenschappelijke mores van klimaatwetenschappers, de prijs van steenkool, een mogelijk vervolg op Kyoto, de uitstoot van CO2, de vlinder van Lorenz en nog veel veel meer. Maar inhoudelijk gaat hij niet in op de simpele vragen die hem over de hot spot zijn gesteld.
Ten tweede:
Labohm wordt keer op keer door Bob Brand gevraagd, uitgedaagd, gesmeekt om de vier duidelijke vragen te beantwoorden. En dat doet hij niet. Na enig duwen en trekken verbergt hij zich achter zijn journalistenstatus. Hij schrijft over wat ‘er langskomt.’ Ik heb het originele artikel van Labohm gelezen. Labohm rapporteert niet, maar hij neemt duidelijk stelling en suggereert dat hij kan oordelen over de vermeende afwezigheid van de hot spot en de relevantie daarvan voor klimaatmodelering.
En precies op die punten wordt hij aan de tand gevoeld, en op precies die punten kan hij gewoon geen antwoord geven.
Wel verwijst Labohm naar de reacties van Arthur Rörsch. Zo van: “Op de meer wetenschappelijke vragen heeft Arthur Rörsch inmiddels gereageerd.” Ook Rörsch haalt er van alles bij (limit cycles en de Navier-Stokes vergelijking, een nieuwe editie van het tijdschrift Energy and Environment en -natuurlijk- Michael Mann). Rörsch stelt dat klimaatwetenschappers de verworven kennis in de complexiteitstheorie ongebruikt laten (jawel). Dat lijkt een zware claim, maar ook Rörsch beantwoordt de vragen over de hot spot simpelweg niet, en hij slaagt er niet om het onderwerp, de hot spot, te verbinden aan zijn grand sweeping statements.
Ten derde:
De balans opmakend: mijn vooroordelen zijn volledig bevestigd. Zelfbenoemde klimaatsceptici trekken een grote broek aan, schermen met grote begrippen, maar als je eens concreet wilt worden en het over basisfysica wilt hebben, laten ze het afweten. Labohm heeft zichzelf echt gediskwalificeerd als participant in de discussie. Inhoudelijk kan hij eenvoudigweg niet meedoen. Vaak toont Bob Brand zelfs aan dat de door Labohm ingebrachte off-topic statements ook weer onjuist zijn.
Ten vierde:
Na dit gratis college, vond Labohm het nodig om een rapportje te schrijven over de discussie. De subtitel is:”Website ‘Klimaatverandering’ als uitlaatklep voor gefrustreerde broeikasgelovigen.” Hij gaat dan ook niet in op zijn eigen brevet van onvermogen. Hij bedankt Bob Brand, Bart Verheggen en Hans Custers niet voor hun geduld. Hij biedt niet zijn excuses aan voor het ontwijken van de concrete vragen, en het starten van allerhande off-topic sub-threads, waarin hij keer op keer op onjuistheden moet worden gewezen. Nee.. Op al die zaken gaat hij niet in.
Een paar participanten hadden na ongeveer 100 posts, de nodige verdachtmakerij, en flauwekul hun neus vol van het geemmer van Hans Labohm. En dat mochten ze niet uiten, vond Labohm, of sterker nog, Verheggen had hun frustraties niet mogen plaatsen.
Labohm besluit dan ook met:”En dan nog iets. Bart Verheggen is de beheerder van de website ‘Klimaatverandering’. Hij is een door de belastingbetaler gefinancierde ambtenaar/wetenschapper verbonden aan het PBL. Men kan zich afvragen of deze status wel verenigbaar is met die van webmaster, die podium geeft aan malicieuze en intimiderende aanvallen op degenen die van mening zijn dat AGW niet klopt.”
Kijk.. Zo tikt de scepticus. Alles moet gezegd kunnen worden. Hij vindt het ok dat e-mails gehackt worden. Hij blijft klimaatcomplotten suggereren en probeert individuele wetenschappers of zelfs hele velden te discreditten. Hij laat lulverhalen -niet onderbouwd door enige inhoudelijke kennis- rondzingen. Hij wil graag wauwelen over grand non-linear theories en eist serieus genomen te worden…
De scepticus wil het allemaal. Maar o wee als je ‘m de aandacht geeft waarom hij vraagt, en inhoudelijk ingaat op zijn argumenten. Dan blijkt hij vier simpele vragen niet te kunnen beantwoorden en is hij ontmaskerd als onbenul.
En dan moet er maar eens geklaagd worden bij je baas.
Marco de Baar
Active Science 
Even een kleine correctie: het is Ben Santer, niet Bob.
Dank! Heb het direct verbeterd.
Het was laat gisteravond en vroeg vanochtend ; -)
Ik zie dat je niet op de hoogte bent van wat klimaatskeptici echt denken.
Hoog tijd dus voor een dialoog.
Hans, dank voor je reactie. Dialoog is altijd goed.
Maar even voor de duidelijkheid: Dit stuk gaat expliciet niet over wat ‘klimaatsceptici’ denken.
Het gaat over een (1) specifieke discussie over een (1) specifiek onderwerp. Dat debat heb ik goed verwoord, en ik sta pal achter mijn conclusies.
Ik beperk me juist heel bewust tot specifieke stukken in het publieke domein, omdat ik alleen wil bespreken wat er gedocumenteerd voor me op tafel ligt.
Het is mijn stellige overtuiging dat het onmogelijk is om klimaatwetenschap te bekritiseren zonder zelf modellen te bouwen, metingen te nemen en / of theorie af te leiden, en te publiceren in peer-refereed vaktijdschriften.
Ik werk zelf 18 jaar als wetenschapper, en ben in die periode allergisch geworden voor grand sweeping statements zonder follow-up. Als Labohm iets schrijft over de hot spot, en verbanden claimt met klimaatmodellen, en dan in de discussie ‘niet thuis geeft’ stoort me dat echt enorm.
Maar ik had deze reactie niet geschreven als het staartje niet had plaatsgevonden: Dat Hans Labohm na de discussie zich afvraagt of Bart Verheggen zijn site wel mag draaien vind ik werkelijk onacceptabel! Sterker nog: met de naam van Barts baas erbij, plus de oproep voor een ‘openhartig gesprek.’
Als ik zoiets lees dan slaan werkelijk de stoppen bij me door! Overigens: deze bijdrage is ook op Frontaalnaakt geplaatst, en in de discussie wordt droogjes opgemerkt dat Hans Labohm zelfs de naam van de baas niet goed heeft.
De Dagelijkse Standaard, de site waar Labohm voor schrijft, claimt altijd voor vrijheid van meningsuiting en wars van politiek correct denken te zijn. Niks vrijheid van meningsuiting, maar een poging om een wetenschapper het spreken in het openbare debat onmogelijk te maken! Terwijl datzelfde debat toch heel duidelijk aangaf in welke richting de informatie stroomde.
Ik hoop dat je me vergeeft dat ik daarom meldde dat ik mijn vooroordeel -weer- bevestigd zag.
Overigens, ik heb net een paar posts op uw web gelezen. In ieder geval boeiend. Met uw statements over data-access en data-opslag ben ik het eens.
Mocht u het interessant vinden:
en
en
Groet!
Pingback: Blog review van 2013 | Klimaatverandering
Ik ben een groot voorstander van de vrije meningsuiting. Enkel wanneer er opgeroepen wordt tot haat of tot het plegen van geweld, frons ik mijn wenkbrauwen.
Dat is de laatste jaren echter veranderd. Ik vraag me af of er geen wet moet komen tegen het verstrekken van propaganda. Tegen desinformatie. Ik zou mijn kinderen ook niet naar een school sturen waar men Voodoo of Alchemie onderwijst. Waarom moet ik het dan pikken dat mijn minder geïnformeerde medemens wel bloot gesteld worden aan moedwillige verdraaiing van feiten door de media en charlatans zoals Hans Labohm?
Er bestaat al een wet die laster strafbaar maakt. Moet er echt ook een wet komen die wetenschappelijke theorieën beschermd tegen onkunde en desinformatie?
Hi Quin, sorry voor mijn late reactie. Dit blog slaapt. Maar hoe dan ook, heel erg bedankt voor je reactie. Ik zou heel terughoudend zijn met wetten die wetenschappelijke theorien moeten beschermen. Wat mij betreft mag Labohm gewoon kunnen zwetsen als hij dat wil. Maar er is een aantal zaken dat fundamenteel verkeerd gaat in de berichtgeving hierover.
In een “normaal” politiek debat gaat het over verdeling van resources, verdeling van welvaart. Tussen rijk en arm, tussen werkend en niet-werkend, tussen jong en oud, tussen gezond en ziek etc etc.. Het is dan heel belangrijk dat alle betrokkenen aan het woord komen. Dit model is echter niet van toepassing op discussies over wetenschap. En de fout zit er wat mij betreft niet in dat Labohm zegt wat ie vind, maar dat de media het klimaat behandelt als een klimaatdebat, en dat mensen als Labohm onevenredig veel aandacht krijgen in de media.
Groet! Marco